Minder bezig zijn met wat anderen van je denken

Hey hey,

Minder bezig met wat anderen over je denken kan je echt helpen je beter in je vel te doen voelen.

Jezelf proberen niet te veel aan trekken van de meningen van anderen. Jezelf bij wijze van spreken 'vrij te vechten' van al die meningen. Het gaat je echt helpen.

Daarom geef ik je 5 tips mee, alsook een experiment waarmee je jezelf bewust kan worden dat anderen misschien toch minder met jou bezig zijn dan je soms zelf wel denkt.

Allereerst wil ik je wel meegeven dat het natuurlijk wel degelijk een goed idee is om rekening te houden met anderen. Wat je niet wil is, is een egoïst zijn. Ik wil zeker ook niet egocentrisme aanmoedigen ofzo...

Maar je leven laten bepalen omdat je je druk maakt over wat anderen van jou denken is echt zonde van de tijd.

Je kan namelijk nooit iedereen tevreden stellen. Jij wil je goed in je vel voelen en meer uit je leven halen, dan is dit is nu eenmaal een pak moeilijker als je je leven laat leiden door de meningen van anderen...

In de 1e plaats leef je voor jezelf

Eigenlijk ben enkel jij verantwoordelijk voor je eigen geluk. Jij wil je goed in je vel voelen en voldoende energie hebben voor die dingen die je leuk vindt. Bruisen van energie...

Als je dat kan, kan je ook die positieve energie overdragen op de mensen rondom jou. Maar dat betekent daarom niet dat jij je moet gedragen zoals anderen dat willen.

Het is tenslotte jouw leven.

Jij ervaart je leven op jouw manier. Zie het als een zoektocht waarin je vanalles leert.

Door de levenservaring wordt leer je telkens dingen bij. Je wordt telkens iets wijzer. En dat doe je voor jezelf. Voor jouw persoonlijke groei. Jij mag dus zelf bepalen wat je met jouw leven aanvangt. Jij hebt de keuzevrijheid daarover.

Je druk maken over wat anderen zouden willen dat je wel of niet doet, helpt je dus meestal niet. Kies je eigen route. Als anderen zich willen druk maken in hun leven, dan moeten zij dat weten!
Onzekere mensen reflecteren hun onzekerheden op jou

Zoals gezegd. Door jouw leven te leiden, doe je levenservaring op.

En je wil die misschien delen met anderen zodat zij niet dezelfde fouten hoeven te maken als jij. Maar het werkt ook andersom.

Anderen geven ook jou zaken mee die zij geleerd hebben. Maar dit kan je natuurlijk wel beperken… Het kan zijn dat anderen je belemmeren om bepaalde dingen te doen. Je ouders bijvoorbeeld zien je misschien niet een loopbaanonderbreking nemen en de wereld rondreizen, omdat ze het zelf nooit zouden gedurfd hebben. Een kameraad raadt je misschien af om een eigen zaak op te starten, omdat hij het nu eenmaal comfortabel vindt om voor een werkgever te werken. Of een tante geeft je mee toch maar niet aan kinderen te beginnen, omdat zij vindt dat dit veel te veel werk met zich meebrengt en je beperkt in je mogelijkheden…

Maar de ervaringen van anderen zijn dus niet per se toepasbaar op jouw leven. Zo ken ik mensen die juist energie krijgen van een drukke job met veel verantwoordelijkheden en anderen die hierdoor in een burn-out terecht komen.

Durf dus kritisch te zijn over het advies dat anderen je geven. Koppel het aan je eigen waarheid en ervaringen. Advies is waardevol maar ervaring is misschien nog wel meer waardevol. Durf het op je eigen manier te doen! En wat dan als achteraf blijkt dat je het toch beter anders had gedaan? Dan hebben die anderen maar even hun pleziertje hé…
Kritiek of respect?

Voor sommigen kan je niet goed doen! Hoe hard jij je best ook doet om alles op een rijtje te krijgen, je beter in je vel te voelen, alles op orde te hebben, gezond te zijn, je ‘sociale verplichtingen’ na te komen, liefst ook nog succesvol te zijn, een goede partner of vriend te zijn,… Toch zijn er altijd nog mensen die kritiek hebben op wat jij doet.

Maar kritiek geven is voor vele mensen gemakkelijker dan toe te geven dat ze eigenlijk veel respect hebben voor wat jij allemaal doet. Natuurlijk is het makkelijker om kritiek te hebben op iets waar jij aan werkt, dan er zelf aan te werken.

Trek je de kritiek dus niet te persoonlijk aan. Ok, je kan misschien in sommige gevallen er wel van leren. Maar evengoed kan de kritiek toch waardeloos en ongegrond zijn. Laat je dan daardoor niet de grond ‘in boren’. Blijf jezelf, luister naar je innerlijke stemmetje, trek eventueel een les uit de opmerkingen maar wees ook realistisch dat de kritiek waarschijnlijk voorkomt uit respect voor hetgene je aan het doen bent, al bereikt hebt of gewoonweg uit jaloezie…
Neem het niet te persoonlijk

Iedereen heeft een mening. Het is al heel wat om de mening van anderen te erkennen, aan te geven dat je ze begrijpt en er respect voor hebt. Maar jij hebt wel het recht om compleet het tegenovergestelde te doen van wat anderen denken.

Maar weet dat als jij wat vroeger in je bed wil kruipen omdat jij je daardoor de volgende energieker voelt en jouw partner vind dat maar zever, dan is dat zijn probleem. Als jij bewust elke dag rijd maakt om op je ademhaling te letten en je collega’s vinden dat onnozel, dan is dat hun probleem. Als jij niet wil dat er gasten roken bij jouw thuis en zij vinden dat verveld, dan is dat hun probleem. Maar maak dan niet de fout om van andermans hun probleem jouw probleem te maken! Zo kan jij zelf de dingen doen waarvan je gelukkiger wordt.

Zaken waardoor jij je beter voelt en hoef je je niet druk te maken over wat anderen van je denken. Van zodra mensen doorhebben dat jij je eigen weg aan het gaan bent en doet wat en hoe jij het zelf bepaalt, dan zullen ze al snel hun aandacht op iets of iemand anders richten. Iemand die zijn leven wel laat bepalen door anderen… Bovendien is dat dan meer dan waarschijnlijk ook het moment dat ze respect voor je krijgen. Stiekem hebben we allemaal wel respect voor mensen die hun eigen weg kiezen.
Anderen zijn vooral met hun eigen (drukke) leven bezig

Als laatste zou ik je willen vragen eens na te denken over het feit of anderen eigenlijk wel bezig zijn met hetgene jij doet of juist niet. Het is wel eens interessant om je dat af te vragen. En om hier achter te komen, geef ik je zo dadelijk ook nog een experimentje mee.

Denk je echt dat mensen zo hard bezig zijn met jou? Ik denk het niet! Jij bent niet het centrum van deze wereld. Ok, wel voor jezelf! Over jezelf en je eigen leven nadenken is normaal. Maar denk je echt dat het bij anderen dan niet zo is? Iedere persoon ziet zichzelf als het middelpunt van zijn leven en misschien zelfs van het universum. Daar is niets mis mee. En zelfs heel begrijpelijk. Het is leven is nu eenmaal niet altijd gemakkelijk. De meesten hebben dan ook hun handen vol met hun eigen leventje op de rails te houden.

Dat brengt dan ook met zich mee dat anderen minder bezig zijn met jou dan je misschien wel denkt! Kan je jou iets schelen wat een voorbijganger wel of niet doet? Maak jij je druk in wat je buurman van werk doet? Als een collega zich verspreekt tijdens een presentatie, maak je je daarin dan druk? Waarschijnlijk niet. Anderen doen dit meestal ook niet. Geloof me.

Jij maakt heus niet altijd het onderwerp uit van wat mensen denken. En ze maken zicht meestal al helemaal niet druk om jou. Veelal hebben ze zelfs geen mening over de dingen die jij doet of zegt.

Laat je dus niet tegenhouden in de weg die jij bewandelt omdat je denkt dat anderen er iets van zouden kunnen vinden. In vele gevallen zijn de mensen veel te druk bezig met zichzelf om zich ook nog bezig te houden met jou. Anderen letten echt wel weinig op jou, wat je wel of niet doet, hoe je er wel of niet uitziet, …

Om dat aan te tonen en mocht je hieraan toch nog twijfelen heb ik ook nog een experiment dat je eens kan uitproberen.

Doe maar eens 2 verschillende kousen aan. Of zelfs 2 verschillende schoenen. En ga zo maar eens naar een drukke plaats. Naar de markt ofzo. Je zal merken dat zo goed als niemand dat opmerkt...

Om maar aan te geven hoe weinig anderen bezig zijn met jou. Met wat jij doet, aanhebt, ...

Dit kan best wel een geruststellende gedachte zijn.