Zeekraal eten?

Deze zeer lekkere plant bestaat uit knapperige, vlezige stengels met zijtakken waarop geen bladeren groeien.  

Andere benamingen voor zeekraal zijn hanepoot of zouterik. De Latijne benaming van zeekraal is Salicornia.  

Zeekraal is zowel rauw als bereid eetbaar. Rauw zouden we het eerder gebruiken als garnering. Verder in dit artikel gaan we nog iets verder in op de 2 meest geschikte bereidingswijzes van zeekraal.

Kleur?

Rauw is zeekraal donker groen van kleur. Als je het kook wordt het lichter groen. Buiten het seizoen zijn de planten houteriger en heeft een rode tot bruine kleur. 

Wanneer kopen?

Eigenlijk kan je zeekraal het ganse jaar door kopen. Alleen is het zo dat zeekraal het goedkoopst is in de periode van begin mei tot eind augustus. Dat komt omdat de zeekraal dan van niet te ver moet worden geïmporteerd. In Nederland is het wel zo dat het op sommige plaatsen niet is toegestaan om de zeekraal te oogsten. Wij eten dus vaak Franse zeekraal. Van september tot eind april ('buiten het seizoen') gaat het dan vaak om geïmporteerde zeekraal. Dan is het vaak zeekraal die afkomstig is van Engeland of Portugal. Of van verder weg... Denk Israël en zelfs Mexico. Dat maakt het uiteraard prijziger...

Vers? 

Wanneer je zeekraal koopt, is het belangrijkste ding om op te letten dat de stengels nog wel stevig zijn. Hoe steviger, hoe verser de zeekraal. Normaal zou je ze makkelijk moeten kunnen afbreken met de hand. Qua structuur lijkt de 'bite' wat op die van jonge spinaziestengels.

Hoeveel nodig?

Ongeveer 100 gram per persoon in voldoende.

Bewaren?

Je kan zeekraal ongeveer een 4 tot 5 dagen in de ijskast bewaren.

Puur natuur?

Vroeger beweerde men dat zeekraal sowieso groeit op plaatsen waar de planten geen last zou hebben van onkruid. Dat onkruid zou dan weer onkruidverdelgers of pesticiden met zich mee brengen... Dingen die we liever niet op onze voeding krijgen! In Frankrijk bijvoorbeeld wordt er nog wel zeewier in het wild geoogst. Maar tegenwoordig is het ook gewoon zo dat zeekraal wordt gekweekt. Onder meer met ondersteuning van Aqua-Vlan. Dat is een Europees gesubsidieerd project dat onder andere als doelstelling heeft om, binnen de grensregio Vlaanderen - Nederland, een duurzame teelt van zilte groenten zoals zeekraal te ondersteunen. Via hen weten we bijvoorbeeld dat er in water met een laag zoutgehalte bijvoorbeeld wel sprake kan zijn van een soort bladluizen en dat als de planten te dicht bij elkaar worden gezaait er ook schimmels kunnen optreden. Dit wordt dus de dag van vandaag goed opgevolgd. Tegenwoordig teelt men zeewier dan ook meer en meer onder een afdak. Sowieso is er wel geen kunstmest nodig om zeekraal te laten groeien. 

Zeekraal bevat heel wat gezonde stoffen. Denk maar aan mineralen als natrium, kalium en magnesium. Maar zeekraal bevat ook vitamine A, B en C. Ook fosfor, zwavel, calcium, ijzer, zink en koper vind je terug in zeekraal.

Maar wat zeekraal toch wel bijzonder (gezond) maakt is de aanwezigheid van jodium. Zeker de dag van vandaag waarin mensen weinig of geen brood meer eten (ook al is dat niet per se ongezond of een dikmaker!) zijn er steeds meer tekorten aan jodium.

Nu zal je je misschien afvragen wat het verband is tussen brood en jodium? Door ons Westers voedingspatroon krijgen we algemeen te weinig jodium binnen. Daarom beslistte onze overheid in 2010 om bakkers de opdracht te geven jodium toe te voegen aan hun brood.

Je hebt jodium onder andere nodig zodat onze witte bloedcellen virussen en bacteriën kunnen weren. Ook is jodium nodig om zware metalen en andere giftige stoffen af te voeren.

Een klein tekort aan jodium kan leiden tot:

• lusteloosheid
• vermoeidheid
• verminderde eetlust
• vertraagde hartslag
• depressiviteit
• verlaagde vruchtbaarheid
• ...

Een groter jodiumtekort kan leiden tot problemen aan de schildklier.  

Jodium komt van nature voor in zeewater. Alles wat uit de zee wordt gehaald, bevatten daarom een zeer belangrijke bron van jodium. Denk bijvoorbeeld naast zeewieren aan schaaldieren en vissen uit de zee. Zeekraal bevat dus ook jodium. 

Per dag mag een volwassen mens 150 microgram jodium per dag opnemen.

Voorbereiding: schoonmaken

Zeewier moet je bijna niet proper maken. Natuurlijk wel even kort afspoelen onder water. Maar voor de rest vergt dit bijna niet qua voorbereiding. Laten weken in een kom krrantjeswater is trouwens geen goed idee. Zeekraal is namelijk zout water gewend... Die je het toch dan zal het zeesier zowel qua smaak als qua textuur 'verpest' zijn.

Wat wel aangeraden is, is om eventuele verhoute of verharde stukjes aan de onderkant van de stengels eraf te halen. Dit kan met een mes maar evengoed kan je dit afbreken. 

Als je dan toch de takjes zeeweier aan het afbreken bent, kan je ineens controleren of er niet te veel draadjes bevat. Die maken het zeewier taai. En dat maakt het naturlijk minder smakelijk. Je kan het een beetje vergelijken met asperges...

Anders dan bij asperges moet (of kan) je de eventuele 'draadjes' niet verwijderen voor het bereiden. Bij zeekraal dan dit wel na de garing. Dit doe je simpelweg door het vlezige gedeelte los te trekken van de stengels.

Twee opties qua bereiding: 

Smakelijk!!

Fitte groeten,

Fré