De rijkdom van stilte

Hey hey,

Ik begin dit blogartikel met een citaat...

“Kon ik af en toe de stilte maar wat harder zetten...„

Annemie Eeckhout in de citatenreeks 'Een dagelijkse gedachte'

Kan jij een plaats opnoemen waar echte stilte heerst?

Waar je geen trein, auto, vliegtuig, radio, sirene of wat dan ook hoort?

En als je dan toch zo’n plaats zou vinden, zou je er dan meerdere minuten echt volledige stilte kunnen ervaren?

Ik daag je uit... Als jij zo’n plaats vindt, mag je me altijd een seintje geven.

Kinderen zijn een goed voorbeeld.

Vroeger konden ze bij wijze van spreken bijna mediterend de werkelijkheid ervaren. Gewoon niets doen.

Vandaag moeten ze precies altijd iets om handen hebben en is er daarnaast ook een enorme drang naar afwisseling. Altijd iets anders…

Zou dat komen door de vele flitsende beelden die hun hersenen te verwerken krijgen?
En zouden er daardoor ook meer kinderen met concentratiestoornissen zijn?

Opnieuw de rijkdom van stilte kunnen ontdekken is dan ook niet evident in tijden waar muziekclips, computerspelletjes en TV-programma’s allemaal schreeuwen om de aandacht van het kind.

Maar wat geldt voor kinderen geldt natuurlijk ook voor volwassenen.

Leren genieten van de stilte…

Daarvoor is het natuurlijk ook nodig om te kunnen zwijgen.

De dag van vandaag worden we gewoon overstelpt met miljoenen impulsen en prikkels die van overal op ons afkomen.

Lawaai en drukte lijken alom tegenwoordig.

Naast al die geluiden zijn er ook nog eens ongelooflijk veel beelden, berichtjes, mails maar ook gevoelens, …

Het volgende item op je to-do-lijstje roept al voordat het vorige goed en wel is afgewerkt. Vlug doen we maar voort om alles gedaan te krijgen.

Onthaasten is dan ook heel belangrijk als je je goed in je vel wil (blijven) voelen.

Stilte wordt in het begin vaak gewoon aanzien als ‘het ontbreken van geluid’. Maar stilte uit zich niet altijd in wel of geen decibels.

Het kan echt zijn dat je een tekort gaat ervaren. Er is iets niet…

Dat kan een soort van onzekerheid met zich meebrengen. En zelfs bepaalde angsten kunnen hierdoor naar boven komen.

De leegte die ontstaat vult zich dan met angst. En dat kan dus gewoon angst voor leegte zijn…

Daarom ontvluchten we vaak weer snel die stilte. Om hetgene gemist wordt weer terug te halen.

De leegte moet opnieuw worden opgevuld. Met iets. Met geluiden, gelach, beelden, beweging, …

Stilte wordt ook vaak geïnterpreteerd of geassocieerd met iets dat opgelegd wordt door anderen.

Dit heeft veel te maken met onze kindertijd waarbij we moesten stil zijn, in de rij staan zonder iets te zeggen, stilzitten op onze stoel, nu eens eindelijk stil moesten staan, …

Onze ‘natuur’ en spontaniteit leken telkens onderdrukt te worden.

Maar zo moet je stilte niet zien.

In plaats van het te aanzien als een onderdrukking en het inperken van iets moet je het eerder zien als het vrij maken en creëren van ruimte.

Daarom zou ik je hier enkele dingen willen meegeven die een aanzet kunnen vormen om wat meer te gaan genieten van de stilte.

Genieten van stilte WordFit Lifecoaching

Wennen aan stilte

Allereerst moet je misschien wennen aan het gegeven ‘stilte’. Dit is voor sommige mensen soms confronterend.

Doordat er plots iets niet is dat er anders bijna altijd is, kan het zijn dat je je gaat focussen op dingen waar je anders geen of zo goed als geen aandacht aan besteed. Aan je gedachten en gevoelens bijvoorbeeld.

Zo kan het misschien wel zijn dat ‘je jezelf tegenkomt’… Dit kan dus best confronterend aanvoelen.

Forceer dit dus niet en geef jezelf de tijd om te wennen aan stilte. Begin eens met een minuut stilte op te zoeken. Merk op wat dit met je doet. Indien alles vlot verloopt kan je die periodes stilaan verlengen.

Vooraleer je de ervaring van stilte 'als een levende aanwezigheid' kan ervaren moet je eerst door de ervaring van stilte als 'afwezigheid' gaan. Als je een bepaalde periode jezelf onderdompelt in een ‘bad van stilte’ door bijvoorbeeld eens drie minuten stil te zijn en echt te luisteren naar die stilte, kan het zijn dat er onbewust enkele reacties loskomen. Reacties die wijzen op je onwennigheid.

Ook kunnen ze wijzen op het willen wegvluchten uit die leegte.

Merk op dat je onbewust begint te kuchen, je keel begint te schrapen, kleine subtiele of grotere bewegingen begint te maken, wil beginnen lachen, op je stoel begint te schuiven, … Indien er andere personen aanwezig zijn in dezelfde ruimte kan het zijn dat je die persoon kort even wil aanstoten of naar elkaar grimassen gaat beginnen trekken om je niet alleen te voelen. Dit soort reacties zijn helemaal niet erg maar wees je ervan bewust.

Heb aandacht voor deze onwennige reacties op het ervaren en missen van geluid en beweging. Na een bepaalde periode van stil te zijn kan je de gedachten en ervaringen proberen te verwoorden. Erken je gevoelens die erbij komen kijken. Dat gaat het proces om te wennen aan stilte alleen maar vergemakkelijken.
Dingen zachter doen

Wat je ook wel eens kan doen is om alles wat je doet stiller te doen.

Bewust al je handelingen uitvoeren met minder lawaai.

Misschien ben je jezelf er niet van bewust maar veel van je activiteiten maken best wel veel geluid. Een stoel onder tafel schuiven, een pot of pan uit de kast halen, een deur dichtdoen, …

Probeer echt eens een tijdje al de dingen die je doet zo stil mogelijk te doen. Zo zachtjes mogelijk lopen, niets aantikken, iets neerleggen zonder enig geluid.

Dit vraagt om zachte, rustige, voorzichtige en trage bewegingen. Je zal ook opmerken dat dit wat meer tijd vraagt.

Het leven is sowieso alzo gejaagd dat dit af en toe eens bewust proberen te doen geen kwaad kan.

Het draait dan om meer dan enkel stilte. Het gaat dan ook om een andere houding en verhouding waardoor het kan zijn dat je op een andere manier naar de werkelijkheid gaat kijken. De voorwerpen die je vastneemt en gebruikt geef je een andere waarde mee als je ze met rust, zacht- en traagheid hanteert.

De werkelijkheid waarin je in leeft en je in beweegt krijgt een andere betekenis…
Meer aandacht voor je gedachten

Als je bewust ruimte gaat maken voor stilte kan je tegelijkertijd ook ineens ruimte maken voor je gedachten. Om die meer aandacht te geven.

Wat denk je? Wat voel je?

Het kan hierbij helpen om je op een stoel te zetten, in een ontspannen houding, met een neutrale rug en je voeten allebei helemaal op de grond.

Ontspan je nek, schouders en armen. Leg je handen op je bovenbenen. Eventueel sluit je je ogen. Dan kan het zijn dat je minder snel bent afgeleid. Adem rustig en word je bewust van je gedachten.

Laat een gedachte opkomen, sla ze gade en laat ze ook weer opnieuw verdwijnen.

Doe dit enkele malen. Je laat een gedachte toe, geeft ze even aandacht en laat ze weer los.

Sta na een tijdje dat je je gedachten laat opkomen en deze ook weer uitwuift, even stil bij je gevoelens. Word je hiervan bewust.

Hoe voel je je? Gelukkig, blij, boos, verdrietig, enthousiast, onzeker, triest, angstig, ...

Het bewust worden van je gevoel geef je ook even extra aandacht maar laat je na een tijdje bewust ook weer los.

Doe nu ook hetzelfde met bepaalde gewaarwordingen van je lichaam. Door eerst aandacht te geven aan je mentale toestand en nadien ook aan je lichamelijke toestand geef je jezelf ruimte.

Het is een manier om zorgzaam maar ook rustgevend en waarderend met jezelf om te gaan.

Wordt dus getuige van je eigen ervaringen en belevingen.

Je bent het misschien afgeleerd om stil te zitten. En daarnaast nog eens stil te zijn ook. Het zou dus zo maar kunnen dat je allerlei kleine of grotere ‘ongemakken’ gaat ervaren. Bepaalde spieren die beginnen trillen, kriebelingen of echt jeuk, zenuwachtig worden, ongemakkelijk beginnen voelen, beginnen zweten, … Het kan allemaal!

Dat is niet erg.

Geef ook daar bewust aandacht aan. Laat dit soort spanningen toe. “Nu voel ik een kriebeling opkomen aan m’n rechter ‘vleugeltje’. Dat is eigenlijk niet zo aangenaam maar tja, het is tenslotte maar een prikkeling…”. Net zoals gedachten verschijnen en je deze ook bewust kan laten weggaan door ze niet vast te houden, kan je ook dit soort zaken weer laten verdwijnen.
Bewust bezig zijn met je ademhaling

Ook een goede oefening is om het opzoeken van stilte te combineren met het bewust bezig zijn met je ademhaling.

Zoek je een plekje waar je je goed voelt. Zet je op een stoel of leg je neer op de grond.

Let dan eens bewust op waar je ademhaling zich bevindt. Hoog in je keel, boven in je borstkas, bij je middenrif of in je buik.

Leg je hand daar waar je ademhaling zich volgens jou vooral afspeelt.

Sta nu recht en begin rond te wandelen. Blijf je hand daar houden waar je voelt dat je ademhaling zich bevindt. Ga sneller wandelen. Blijf je ademhaling voelen. Versnel je tempo zodat je je hartslag voelt toenemen. Wees je bewust van wat dit doet met je ademhaling. Laat je tempo opnieuw zakken maar blijf nog even wandelen.

Stop! Plots… Alsof je een standbeeld bent. Hield je ook even je adem in?

Er is dus wel degelijk harder een verband tussen je bewegingen en je ademhaling dan je misschien besefte… Laat nu je standbeeld achter en ga opnieuw zitten of liggen.

Maak jij nu even tijd om bewust op je ademhaling te oefenen. Hoe je dat doet, kan je HIER lezen. Goed naar je buik inademen en laaaang uitademen, ...

Bedenk nadien hoe je je hebt gevoeld terwijl je deze oefening aan het uitvoeren was. Benoem je gevoelens. Spreek je ervaringen eventueel ook uit tegen iemand anders. Ook op deze manier kom je weeral wat dichter bij jezelf.
Beschrijven van de stilte

Je kan ook eens proberen om stilte te benoemen. Je belevingen en indrukken van de hierboven staande 'opdrachtjes' weer te geven.

Probeer een uitdrukking te geven aan je gevoelens, afleidingen, gewaarwordingen, ...

Hoe voelde je je? Aanwezig of totaal niet? Hoe ervaarde je de werkelijkheid? Anders, dieper, …

Probeer uitdrukking te geven aan hetgene de stilte met je deed. Gebruik eventueel symbool- of beeldtaal. Metaforen…

Hieronder geef ik je enkele voorbeelden mee van mensen die ik in het verleden al coachte of dit artikel lazen:
- De stilte in de natuur is als het binnenste blauw van een vuur
- Stilte is als de nacht omdat die op mij wacht
- Stilte is iets horen wat je elke dag hoort doorboren
- De stilte maakt een blanco blad zwart
- Stilte is voor mij als een lekkernij met fruit en toch ‘n toefje slagroom ;-)
- Stilte is voor mij iets heel vrij. Je mag denken en dromen wat je wil…
- Stilte is net als een immense bom die ontploft maar dan zonder geluid
- Stilte is leuk om horen omdat het je oren ontspant
Het is bijna poëzie, vind je niet?

Hoe omschrijf jij de stilte die je, na het uitvoeren van de opdrachtjes, hebt ervaren? Laat het me gerust even weten.

Als je het plezier van ‘stilte ervaren’ hebt ontdekt kan er een soort van conflict ontstaan als je weer opnieuw terugkeert naar het dagelijkse leven.

Je wil het gevoel van rust, gevoeligheid en zelfs kwetsbaarheid misschien niet verliezen.

En toch moet je opnieuw gewoon weer meedraaien in de stroom van het leven.

Probeer 'gewoon' voor jezelf op regelmatige momenten rust te creëren, even te stoppen met alles, ruimte en stilte te maken en op die manier beter om te gaan met de vele prikkels die je in het leven ervaart.

Ga jij aan de slag met deze info?

Alvast veel succes ermee.

Ik ben ervan overtuigd dat dit je dichter bij jezelf gaat brengen. En dat is sowieso een goed idee in een gezond, energiek en dus fit leven...

Fitte en stille groeten,

Frédéric Heylen, ook uw fitheidscoach