Woensdag: vastendag 1

Deze is naar het schijnt, samen met gisteren, de lastigste dag. Vroeg opgestaan en tot 11u druk (maar niet echt lichamelijk heel actief) bezig geweest dus niet echt tijd gehad om aan honger te denken. Enkel als er mensen in je buurt wel eten, of over eten praten wordt het moeilijker. Je begint er op te letten dat eten overal aanwezig is hé. Op straat rij je langs de bakker, frituren, etc. Sla een krant of magazine open en er staan lekkere receptjes in. Op TV zijn er bijna elke zender kookprogramma’s. Maar het lukt dus wel! Ik denk dat je er gewoon ook stilaan aan went. Plus je hebt ook afgebouwd, dat doet ook al heel wat. Mijn buik grommelt ook nu heel stevig! Als je erover begint na te denken krijg je wel meer honger (en waarschijnlijk vooral meer zin). Voor de middag dan half uurtje gaan lopen. Dan is dat ook achter de rug. Ik moet trouwens na de middag toch weg.Het lopen voelde aan alsof het minder vlot ging. Gewoon minder kracht in m’n benen (en ook de rest van m’n lichaam). Ik liep dezelfde toer als de 1^e dag en uiteindelijk liep slechts 100m minder op dezelfde tijd. Maar het gevoel was wel minder… Plus, raar maar waar, ik liep deze keer maar aan hartslag 158-165. Minder als bij het begin. Bewijs dat conditie toch vooruit gaat?

3 uur na het lopen urinetest gedaan en positief nieuws… Ik heb de switch al gemaakt! Zit in fase 4. Normaal morgen enkel nog vasten maar mijn vriendin (Katrien) is gelijktijdig bezig met Sportvasten. Zij had vandaag een heel moeilijke dag. Ik heb haar echt wel moeten overtuigen om niet op te geven. Zij heeft het wel moeilijker dan ik omdat zij wel aan het werk is. Als zelfstandige thuisverpleegster. Bijgevolg moet zij soms mensen opheffen enzo. Zij had het gevoel geen kracht in haar armen te hebben. Haar gevoel is dat het niet zo evident is om Sportvasten te combineren met gaan werken. Om haar te steunen ga ik ook maar 3 dagen vasten. Tenzij zij morgen ook de switch maakt natuurlijk hé. Dan laten we samen die 3^e vastendag wel achterwege. Gelukkig in de namiddag niet te veel tijd gehad om na te denken over hongergevoel. Tegen de avond kwam dit wel terug maar ik voelde me eigenlijk wel goed. Nog even genoten van het zonneke en er kon zelfs een danspasje (gewoon in de living hoor, je moet u er niet te veel van voorstellen) af.           ‘s Avonds wel gewoon in zetel gelegen (zoals alle andere avonden) en op tijd (rond 10u al) bed in gekropen.