Zoals gisteren gezegd was het vandaag niet evident om tijd te vinden om te trainen. We waren pas thuis als het al donker was. By the way, hoe vroeg is het al donker tegenwoordig… En nee, het zal er niet op beteren, dat besef ik. Dus om toch maar iets te doen ben ik dan maar op de crosstrainer gaan staan. Toch iets meer dan 42 min. Best wel een stevig trainingske. Een hele tijd in m’n hartslagzone tussen 154 en 173 slagen per minuut. Dat komt neer op 80-90% van m’n maximale hartslag. Hierdoor train ik m’n lichaam om melkzuur af te breken. Dit noemt men ook wel eens anaërobe training. Mijn spieren krijgen eigenlijk te weinig zuurstof en er wordt melkzuur aangemaakt. Trainen op dit niveau is enkel voor getrainde sporters, als aanvulling op trainingen met een lagere intensiteit. Dit soort trainingen zorgt ervoor dat ik beter kan functioneren op een hoog inspanningsniveau zonder last te krijgen van de nare gevolgen van te weinig zuurstof. Jaja, je moet er iets voor overhebben… Het is niet zo maar inschrijven, ticketje boeken naar Istanbul en marathonneke gaan lopen… Nee nee! Maar het komt wel goed!!
Reactie toevoegen