Zelfcompassie voor een leven met minder stress

Belang van zelfcompassie WordFit.be Lifecoaching

Hey daar,

Het klinkt misschien raar...

Maar het hebben van 'zelfcompassie' helpt je om effectiever aan de slag te gaan met de kennis die je hebt.

Benieuwd hoe dit juist in z'n werk gaat?

Lees er hier meer over!

Compassie is één van de belangrijkste vermogens tot overleven die we als mens tijdens de evolutie ontwikkeld hebben.

Een voorbeeld hiervan is een baby die zonder gekoesterd te worden, met liefde verzorgd te worden en geborgenheid van een huis en een gezin te ervaren niet zou kunnen overleven. Dit zijn zaken die er mee voor zorgen dat een kind zich kan ontwikkelen tot een volwassen mens. Het vermogen afhankelijk te zijn van elkaar en voor elkaar te zorgen, als ouder voor je kind maar ook in familie-, vriendschaps-, familie- en/of organisatierelaties bepaald mee wie wij zijn als mens. Wij mensen zijn nu eenmaal sociale wezens. Of dieren... Zoals je wil.

Maar er gebeurt van alles in je leven en daardoor kan het gebeuren dat het vermogen tot liefdevolle aandacht en compassie niet altijd goed ontwikkeld raakt. Of er in ieder geval toch niet altijd (voldoende) uitkomt. Als je zelf als kind die liefdevolle aandacht hebt gemist zal je als volwassene er ook meer moeite mee hebben om enerzijds die liefdevolle aandacht te ontvangen maar ook te geven aan anderen of jezelf. Ook als je stress ervaart en vermoeid bent, is het moeilijker om het geduld op te brengen dat nodig is voor het hebben van compassie. Je zal minder verdraagzaam zijn en ook onbegrip zal iets zijn dat meer tot uiting komen.

Om in je ontwikkeling als mens verder te raken is het ontwikkelen van compassie cruciaal. Je leeft namelijk niet alleen voor jezelf. Mensen uit je omgeving hebben je zorg, betrokkenheid en aandacht nodig! Het goede nieuws is dat het hebben van compassie te leren is. En dat hoef je niet alleen voor anderen te doen. Neen, ook en zelfs misschien in de eerste plaats voor jezelf. Je bent namelijk vaak te hard voor jezelf. Ben jij je bewust van die ‘interne criticus’ die telkens weer toeslaat als je niet goed doet? Maar bijvoorbeeld ook op momenten dat je sowieso al wat kwetsbaarder bent. Niet voor niets wordt wel eens gezegd dat je je eigen grootste vijand bent…

Daarom wil je hier enkele stappen meegeven die je gaan helpen om zelfcompassie te oefenen op moeilijke momenten. Als je hier meer en meer bewust de tijd voor gaat nemen om hierop te oefenen, ga je allereerst al leren wat zachter te zijn voor jezelf. Als je daar in slaagt, ga je automatisch ook meer compassie kunnen voelen en misschien zelfs uiten naar anderen toe.

Eerste stap: ‘Wees aardig tegenover jezelf’

Nog te vaak gaan we onze gevoelens negeren. Ook dat is dus in strijd met zoveel mogelijk ‘naar je lichaam luisteren’. We zijn zeker specialisten in het negeren van onze emoties op momenten als je ergens onder lijdt of wanneer je je voelt falen of tekortschieten. Zelfcompassie betekent dat je op z’n momenten warm en begripvol bent tegenover jezelf. In plaats van je gevoelens te negeren of telkens jezelf neer te sabelen met zelfkritiek zou je jezelf telkens moeten inprenten dat het ervaren van problemen, niet perfect zijn of mislukkingen ervaren nu eenmaal bij het leven horen en dus onvermijdelijk zijn! Mensen met zelfcompassie kunnen dat. Of toch het merendeel van de tijd. Want hey, nobody is perfect hé ;-). Dat soort mensen zijn veel vaker zachtaardig tegen zichzelf. En dus ook als ze iets vervelends meemaken. Dit in plaats van dan te sakkeren dat het leven hard of oneerlijk is en hier boos om te worden. Je moet accepteren dat het leven niet altijd is wat je je had voorgesteld. Je kan nu eenmaal niet alles hebben wat je wilt of denkt te kunnen zijn. Dit is gewoon de realiteit. Als je je daar niet kan bij neerleggen en tegen deze gedachte blijft vechten, ga je sowieso meer frustratie, stress en zelfkritiek ervaren. Ik zou je dus echt willen aanraden om deze realiteit gewoon te accepteren. Dit gaat je echt helpen meer emotionele stabiliteit te ervaren.

Tweede stap: ‘Allemaal zijn we menselijk’

Jezelf frustreren omdat dingen niet zijn zoals jij ze oorspronkelijk had voorgesteld leidt vaak tot een irrationeel maar wel hardnekkig gevoel van isolement. Mensen die niet voldoende zelfcompassie aan de dag kunnen leggen hebben vaak het gevoel dat ze de enige zijn die fouten maken, imperfect zijn of het moeilijk hebben. Maar dat is natuurlijk niet zo… Iedereen lijdt wel eens ergens onder. ‘Humaan’ of ‘menselijk’ betekent zelfs letterlijk dat je je sterfelijk, kwetsbaar en onvolmaakt bent. De definitie van ‘zelfcompassie’ luidt dan weer: ‘Voor jezelf erkennen en aanvaarden dat leed en onvolkomenheden een deel zijn van de menselijke ervaring’. Stop dus te denken dat het alleen jou overkomt! Neen, bezie het eerder als iets dat we allemaal wel eens meemaken.

Derde stap: ‘Stop met jezelf beoordelen’

Als je negatieve emoties op een gebalanceerde manier kan benaderen heb je zelfcompassie.

Je moet die gevoelens dus niet onderdrukken maar ook niet overdreven uitvergroten. Deze balans kan je vinden door je eigen emoties naast die van anderen te ‘leggen’ en op die manier je eigen situatie in een ruimer perspectief te gaan zien. Je eigen negatieve gevoelens met een open geest bekijken is dus ook een teken van zelfcompassie. Met die heldere kijk ga je er dan bewust je aandacht op richten zonder jezelf hierin te verliezen. Op een niet-oordelende maar beschouwende manier naar je eigen gevoelens en gedachten kijken en deze niet per se willen veranderen of al helemaal niet willen onderdrukken is dus de sleutel. Je niet identificeren met je negatieve gevoelens en emoties en je er al helemaal niet door laten opslokken… Stop dus met jezelf te be- of al zeker te veroordelen. Dat zullen anderen al wel doen. Maar weet je wat, fuck them! Jij bent OK zoals je bent. Ga jij zeker aan de slag met deze info? Al was het maar door het af en toe eens nemen van een (extra) pauze. Dit is een hele simpele vorm van zelfzorg en zelfcompassie! Veel succes ermee!

Fitte groeten,

Fré Heylen